donderdag 2 juni 2011



Weer slachtoffers van de mysterieuze meisjesmoordenaar

GRASSE – Gisterenmiddag werden weer twee lijken gevonden van de mysterieuze meisjesmoordenaar. De slachtoffers waren beide zwartharig in tegenstelling tot het eerste slachtoffer. Ondanks hun verschillend kleur haar, werden ze alle drie op dezelfde wijze vermoord.
Wie de moordenaar is, daar is men nog steeds niet achtergekomen, maar er zijn wel enkele verdachten.


De twee slachtoffers werden dood teruggevonden in een bloemenakker. Ze waren beide zwartharige types en zijn beide verwond op hun achterhoofd. Dit voorval is al eens eerder gebeurd met een ander vijftienjarig meisje. Zij werd echter teruggevonden op een rozenakker enkele maanden geleden.
Ook zij was verwond aan haar achterhoofd, dus men gaat ervan uit dat het om dezelfde meisjesmoordenaar gaat. De haren van de slachtoffers zijn allemaal afgeschoren, en ook hun kleren zijn verdwenen.


Giuseppe Baldini overleden


PARIJS – Gisterenavond is de legendarische parfumeur Giuseppe Baldini gestorven. Hij en zijn vrouw kwamen gekneld te zitten tussen het puin, nadat zijn huis en winkelpand het begaven. Beide overleefden ze het voorval niet.

De ooit beroemde Italiaanse parfumeur Giuseppe Baldini stond na vele jaren weer op de lijst van beste parfumeurs aller tijde. Dit dankzij de jongen Jean-Baptiste-grenouille die over een uitstekende en verfijnde reukzin beschikte. Hij was in staat verschillende geuren te ontleden en er de beste parfums van te maken. Gisterenavond omstreeks acht uur kwamen hij en zijn vrouw echter om het leven. Beide waren ze opslag dood.


Meisje met rode haren mysterieus vermoord

PARIJS – In de Rue de Marais werd er gisterenavond een jong meisje vermoord. Het is gebeurd op de avond na de verjaardag van de troonsbestijging van de koning. Waarom het meisje vermoord is, en wie de dader is, is nog steeds onbekend.

Op 1 september 1753 werd er roodharig meisje op een zeer eigenaardige wijze vermoord.
Ze werd gevonden in de Rue de Marais waar ze naakt op de grond lag naast een mand vol Mirabellen.
Uit onderzoek blijkt dat het meisje werd gewurgd, maar dat er van verkachting geen sprake is. Niemand heeft wat opgemerkt en de dader is voorlopig nog spoorloos.

Nieuwe vondeling op de Cimetière des Innocents

PARIJS- Het aantal vondelingen in en rond Parijs blijft alsmaar stijgen. De weeshuizen worden alsmaar overbevolkt door jonge kinderen die ten vondeling worden gelegd.

Gisterenochtend omstreeks 9.00u werd de 4de vondeling deze week teruggevonden. Het gaat om een pasgeborene van nog geen uur oud. De pasgeborene werd gevonden achter een viskraam op de Cimitière des Innocents. Volgens ooggetuigen zou de moeder daar bevallen zijn en vervolgens haar baby hebben achtergelaten op een stapel visingewanden. De baby heeft zichzelf gered van de dood. Hij zou namelijk hard gekrijst hebben waardoor enkele mensen hem opgemerkt hadden.
Volgens vele mensen zou dit niet de eerste keer zijn dat de moeder haar pasgeborene heeft vermoord. Na enkele uren ondervraging bekende de vrouw de moorden en werd ze vervolgens terechtgesteld.

woensdag 1 juni 2011

Het parfum




Jean-Baptiste Grenouille werd geboren op 17 juli 1738 in Parijs. Grenouille ’s moeder dat aan een viskraam werkte, was net zoals bij haar vier voorgaande kinderen ervan overtuigd dat ze dit kind niet zou opvoeden. Tijdens de bevalling nam ze haar vismes en verwijderde vervolgens de baby op de meest gruwelijke manier van haar lichaam. Vervolgens legde ze het bij de rest van het visafval waar ze dagelijks mee in contact kwam.

Door de hitte en de onvoorstelbare stank viel ze echter op haar zij en was ze even buiten bewustzijn. Daar lag ze dan,
Grenouilles moeder met een vismes in haar hand en haar rokken rood gekleurd van al het liters bloed dat ze verloren had. Dit zorgde uiteraard voor een groot groep van nieuwsgierige mensen, dat benieuwd waren wat er gaande was.

Al snel kwam Grenouilles moeder terug tot bewustzijn en ontdeed ze zich van haar vismes. Toen plots na ieders grote verbazing een pasgeborene begint te krijsen, dit geschreeuw was afkomstig uit de hoge stapel ingewanden.

Grenouilles moeder werd na haar bekentenis van haar kindermoorden terechtgesteld en vervolgens onthoofd. Grenouille dat zonder moeder achterbleef werd aan een min toegewezen. Maar Grenouille was niet zoals alle andere baby's, hij was anders, hij dronk meer, at meer, was gulzig.. Waardoor hij van de ene min bij de andere terechtkwam. Uiteindelijk komt hij terecht bij Jean Bussie dat 3 frank per week zou ontvangen voor het opvoeden van baby Grenouille. Maar ook zij verstootte hem aangezien ze beweerde dat het kind satan zou zijn. Volgens haar was het een kind zonder geur, zonder lijfgeur.

Vervolgens brengt ze hem dus naar het klooster van Saint-Merri en overhandigde de baby aan de pater die opendeed. Pater Terrier zorgde voor het kindje tot dat ook hij er achterkwam dat er iets niet pluis was. Terrier had de indruk dat het kind hem niet met zijn ogen, maar met zijn neusgaten aankeek. Het kind, het geurloos kind ging op geuren af, waardoor Terrier besloot van het kind af te geraken.

Weg ermee, hij wou er niets meer mee te maken hebben. Hij besloot hem naar een zekere madame Gaillard te brengen. Zij zou zeker en vast op Grenouille willen letten in ruil tegen betaling. Madame Gaillard had zelf geen reukzin waardoor zij de kleine Grenouille wel aanvaardde. De kleine Grenouille kwam terecht in Parijs. Grenouille was echter geen gewoon kind, hij had een zeer eigenaardige reukzin. Hij was in staat vanalles te ruiken, doorheen alles te ruiken, doorheen muren, op lange afstanden, soms wel afstanden van mijlen ver.

Door deze capaciteit beschouwde vele mensen hem echter als een duivelskind. Grenouille was ontzettend goed in het onderscheiden van geuren, maar hij had geen verstand van gewone alledaagse dingen. Hij was zeer sterk en was in staat heel hard te werken waardoor Madame Gaillard besliste Grenouille naar een zekere Meneer Grimal te brengen. Ook daar deed hij zijn best, en werkte hij ontzettend hard, toch slaagde hij erin steeds hoger op te klimmen. Grenouille was gefascineerd door Parijs doordat er zoveel geuren te ontdekken vielen. Tijdens de verjaardag van de eerste troonsbestijging van de koning, ontdekte Grenouille echter een onbeschrijfelijke geur. Hij volgde deze geur en deed er vervolgens alles aan om deze geur niet te verliezen. Hij liep mijlen ver doorheen rivieren en straten.. En dan uiteindelijk ontdekte hij aan wie deze geur toebehoorde. Het was een beeldschoon meisje, een roodharig meisje, met een lichaam waar andere meisjes slechts van konden dromen zo mooi was ze.


Om zeker te zijn dat deze geur niet zou verdwijnen besloot Grenouille het meisje aan wie deze geur toebehoorde te vermoorden. Hij besloot een schepper van geuren te worden. Hij ordende alle geuren, van goed tot goed, slecht tot slecht, zacht tot zacht.. Hij was met andere woorden opzoek naar het grootste parfum aller tijde. Op een avond had Grenouille een opdracht gekregen enkele vellen geitenleer aan een oude man genaamd Baldini te bezorgen.

Baldini was een oude man, hij was een van de 12 welbekende parfumeurs in Parijs. Baldini had een heel assortiment van geuren: parfums, kruiden, cosmeticaproducten, en nog veel meer. Kortom hij had zowat alles in huis dat ook maar een geur bezat. Zijn assortiment was echter zo groot dat zijn winkelpand en huis te klein waren om dit alles op te bergen.

Baldini verlangde echter naar iets nieuws, inderdaad een nieuw parfum. De parfumwereld was volgens Baldini echter nietmeer zoals het hoorde. Volgens hem moest een volmaakt parfum aan 3 regels voldoen, en was dit niet altijd het geval. Net zoals bij het parfum van Pelissier. Het rook lekker, het rook goed, maar hij was ervan overtuigd dat hij het beter kon. Hij was zo zeker van zijn zaak dat hij besloot het parfum te gaan ontcijferen, met andere woorden te ontdekken welke ingrediënten Pelissier zoal gebruikte.

Baldini besloot om zich af te zonderen van de buitenwereld en zich geconcentreerd bezig te houden met het ontcijferen van Pelissiers parfum. Ook was Baldini ervan overtuigd dat hij in staat was een nieuw en bovendien beter parfum te ontwerpen.


Tot op een bepaald ogenblik Baldini zijn raam opende, en het parfumflesje van Pelissier naar buiten gooide. Op dat moment besloot hij zijn hele inboedel en huis te verkopen. Hij was alles beu en besloot om wat meer tijd door te brengen met zijn gezin.

De avond dat Grenouille het geitenleer zou bezorgen aan meneer Baldini kon hij al snel de zoveel geuren onderscheiden dat in Baldini's huis aanwezig waren.

Op een bepaald moment vroeg Grenouille, of beter gezegd verplichtte grenouille Baldini hem aan te nemen als werknemer. Na enig twijfel besluit Baldini het te overwegen, want ook hij had al snel door dat Grenouille geen gewone jongen was. Ook hij merkte dat grenouille een onvoorspelbare reukzin had.


Grenouille moest bewijzen wat hij kon, hij stelde voor het parfum van Pelissier identiek na te maken. En dat was ook hetgeen wat hij ging doen. Zorgvuldig ging hij te werk. En na enkele minuten, tot baldini's grote verbazing, stond het klaar, het tweede exemplaar van de Amor en Psyche. Het parfum van Pelissier was zodanig nagemaakt dat volgens baldini, zelf Pelissier zijn eigen parfum niet van het deze zou kunnen onderscheiden. Grenouille besloot om er wat extras aan toe te voegen, en baldini stemde in.. en toen kwam het moment van de waarheid, er ontstond een ontzettend, niet met woorden te beschrijven, goed parfum.


De volgende ochtend ging Baldini onmiddellijk naar meneer Grimal, om daar de jonge knaap Grenouille over te kopen.
Al snel begon Grenouille met het ontwikkelen van verschillende parfums. Hij leerde ontzettend veel bij van de meester, de formules, het afwegen van ingrediënten en nog veel meer. Al snel werd hij een specialist in het destilleren.

Af en toe kreeg hij echter ook tegenslagen in zijn leven.
Grenouille werd namelijk heel ziek, zo ziek dat Baldini zelf dacht dat hij dood was, maar tevergeefs. Grenouille was helemaal niet dood hij was in een diepe slaap. Na enkele weken was deze nachtmerrie echter voorbij, en verliep alles net zoals vroeger. Baldini was al snel de grootste parfumeur van Europa, en gaf grenouille vervolgens de toestemming de parfumerie te verlaten, dit echter op 3 voorwaarden.

Grenouille wou niets anders dan vrij zijn en besloot afscheid te nemen van Baldini. Baldini leefde zijn leven zonder Grenouille, en daar was hij blij om. Op een dag moesten alle huizen van alle bruggen van de stad Parijs op koninklijk bevel gesloopt dienen te worden, waardoor 2 huizen in de rivier strotten, waaronder ook die van Baldini.

Tijdens de dood van Baldini was Grenouille op weg naar Orleans. Grenouille werd verwijderd van de mensen, wekenlang ontmoette hij geen mens, en dat was wat hij wou, meer en meer verlangde hij naar de zo grootst mogelijke eenzaamheid. De geur, of beter gezegd de stank van de mensen liet hem meer en meer verlangen naar deze eenzaamheid.

Na dagen rondtrekker kwam hij terecht op het punt dat het verst van alle mensen lag in heel het koninkrijk, namelijk het centrale massief van Auvergne. De berg beklom hij echter niet met zijn ogen, maar inderdaad dat deed hij met zijn neus. Ook het opzoeken van voedsel en drank deed hij met zijn reukzin. Uiteindelijk besloot Grenouille terug te keren naar huis, maar niet in de werkelijkheid, slechts in zijn dromen. Dienaren zonder geur, kostbare flessen, zachte kussens, geuren waar hij naar verlangde, alles wat Grenouille wou en naar verlangde had hij in zijn bezit.
En zo ging het 7 jaar lang, hij leefde alleen in zijn berg, hij zou er tot zijn dood zijn gebleven, maar door een catastrofe dat zich had voorgedaan kwam hier verandering in. De catastrofe was namelijk door hetgeen wat zich voordeed in zijn fantasie. Hij droomde namelijk dat hij zijn eigen geur kon ruiken, maar dit was slechts een droom, want uiteraard was Grenouille een jongen zonder lijfgeur. Hij was niet eens in staat zoals men in het boek verwoord ' zijn eigen geslachtsdeel dat minder dan een handbreedte is verwijderd te ruiken.’


Na 7 jaar lang besloot Grenouille uiteindelijk de berg te verlaten, en hij verliet dan ook de plomb du cantal in zuidelijke richting. Grenouille zag er echter verschrikkelijk uit. Zeven jaar lang had hij zich niet geschoren, zeven jaar lang waren zijn nagels niet geknipt, laat staan dat hij zichzelf had gewassen. De eerste mensen dat met hem in contact kwamen liepen dan ook rennend weg. Maar in de stad zelf was dit echter niet het geval, mensen wilden hem aanstaren en zagen Grenouille als een niet met woorden te beschrijven wezen. Hierdoor moest Grenouille voor de burgemeester verschijnen, waar Grenouille vervolgens een verhaal verzonnen had over hetgeen met hem gebeurd zou zijn, het echte verhaal zou de burgemeester bovendien niet geloven.

Op een bepaald ogenblik besluit Grenouille niet een parfum, maar een mensengeur te ontwerpen. Dit deed hij voor zichzelf aangezien hij niet over een lijfgeur beschikte. Vervolgens maakte hij dus een flesje mensengeur met voor de ’gewone mens’ onbegrijpelijke ingrediënten.

Nadat het parfum klaar was en hij zich besprenkeld had met enkele druppels van zijn zelf gemaakte lijfgeur vertrok hij. Tijdens zijn reis komt hij een geur tegen dat net lijkt op die geur van het meisje met het rode haar. Op het eerste ogenblik denkt hij dat deze geur aan dat meisje toebehoort, maar al snel weet hij dat dat onmogelijk is.

Neen, deze geur was anders, deze geur was zachter, ook deze geur wou hij in zijn bezit hebben.. Maar hij zou anders te werk gaan, en hij zou geen stommiteit begaan zoals die van in het verleden. Niet ver van de porte des feneants in de rue de la louve ontdekte Grenouille een klein parfumeursatelier waar hij om werk vroeg. Naast het feit dat de bazin, Arnulfi genaamd, geen geld had voor een 2de gezel, besloot ze hem toch aan te nemen.

Grenouille werkte zoals gewoonlijk zeer hard, deed heel hard zijn best, in tegenstelling tot de andere gezel dat zich nauwelijks moe maakte. Maanden gingen voorbij, en Grenouille zag de 2de gezel en de bazin van de parfumerie steeds minder. Hij bracht zijn tijd door in het atelier, een uitgaans leven had hij niet, en wat vriendschappen betreft hechtte hij ook geen belang aan. Hij begon weer met datgene waar hij zich altijd mee bezig hield ten tijde van Baldini, namelijk het ontwerpen van parfums. Maar deze keer ging hij anders te werk, hij wou lijkengeuren. De mensengeur op zich liet hem koud. De mensengeur kon hij uitmuntend met surrogaten imiteren. Wat hij begeerde was de geur van bepaalde mensen: namelijk die uiterst zeldzame mensen die tot liefde inspireerden. Dat waren zijn slachtoffers

In januari huwde de weduwe arnulfi haar eerste gezel Dominique Durot, die daardoor opklom tot maître gantier en parfumeur. Grenouille had ondertussen besloten het meisje haar geur na te maken, een parfum te maken die net zo identiek was als de geur die het meisje uitstraalde.

Er brak een chaos uit, het meisje was namelijk vermoord. Het mooi meisje, was vermoord. Een niet lange tijd erna werden ook nog 2 andere bloed mooie meisjes vermoord. En alsof dit niet genoeg was, had men enkele dagen later weer een meisjeslijk gevonden. En zo ging het alsmaar verder. Er ging geen week voorbij zonder dat er een jong meisje dood werd terug gevonden. Het waren dan ook nog eens meisjes die in hun pubertijd zaten, meisjes dat net vrouw aan het worden waren. Er waren zowat 24 meisjes vermoord, na een lange tijd stopte de moorden dan ook. Iedereen was opgelucht, enkel zij waarvan de dochters net in hun pubertijd verkeerde.

Er was een man genaamd Antoine Richis, hij had een dochter genaamd Laure, beeldschone dochter, zo mooi zelfs dat haar bloedeigen vader soms verlangde naar haar op een manier dat eigenlijk niet zo mogen gebeuren. Antoine hield van zijn dochter, zijn hele leven draaide rond zijn dochter. Toen hij het nieuws van al de moorden vernam was hij dan ook zeer ongerust, en deed hij alles wat hij in zijn mars had om zijn dochter zo goed mogelijk te beschermen.

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat waakte hij over zijn dochter aangezien de moordenaar enkel en alleen opzoek ging naar maagden, jonge maagden die net in hun proces waren vrouw te worden.

Hierdoor besloot Antoine haar dochter te laten trouwen. Een ontmaagd iemand, dat ook nog eens zwanger zou zijn, zou volgens Antoine niet in het plaatje passen van de moordenaar. Samen met zijn dochter verlaat Anoitine de stad grass naar een dorpje hier niet ver vandaan. Op het tijdstip dat Antoine en Laure Grass verlieten, maakte Grenouille zich klaar voor de grote schatkist, de grote buit, namelijk het laatste meisje, de dochter van Antoine. Grenouille ging op weg, en enkel door de geur alleen al was hij op de goede weg, en wist hij dat ze verbleven in een dorpje hier niet zo ver vandaan.

Toen de avond was aangebroken ging hij zorgvuldig te werk. Hij genoot van elk seconde dat hij haar geur in bezit nam. Toen alles afgehandeld was vertrok Grenouille samen met Laure’s geur op weg. De vader van Laure werd ‘s morgens wakker en hij bleef achter met een kaalgeschoren, bleek kleurig lijk.

Het nieuws van de moord op Laure Richis verspreide zich zeer snel over het land van Grasse. Voor het eerst sinds al de moorden ging het bestuur van Grasse: de politie, het parlement en de marine zorgvuldig te werk. Er was een beloning van niet minder dan tweehonderd livre voor degene die wat meer informatie kon geven over de moordenaar, of informatie dat misschien naar de moordenaar toe zou leiden.

De dag dat Laure werd vermoord was een man genaamd Gabriel Tagliasco, kapitein van de macht aan de welbekende Porte du cour. Hij wist wat meer over de mogelijke dader, en al snel leidde alle wegen naar het atelier van madame Arnulfi. Een uur later werd Grenouille gearresteerd. Bij het doorzoeken van de werkplaats en de hut in de olijfhof waar Grenouille bovendien verbleef, vond men heel wat bewijsmateriaal, namelijk het kapotgesneden nachthemd van Laure, onderhemd, en zeker niet te vergeten het rode haar.


Al snel bleek alles zeer duidelijk en was men dus ook zeker van het feit dat Grenouille de moordenaar zou zijn. Na enig ondervraging kwam men tot het besluit dat Grenouille geestelijk ziek zou zijn.
Grenouille had niet meer lang te leven, hij ging terechtgesteld worden, en dat wist hij. Hij werd opgesloten in een cel, en merendeels van de dag sliep hij met zijn gezicht gericht naar de muur.

De dag was aangebroken, voor de mensen begon het spektakel, maar voor Grenouille was dit de dag dat zijn leven zou ontnomen worden. Het draaide echter heel anders uit. Zodra Grenouille de executieplaats betrad zagen de mensen hem plots niet meer als moordenaar. Dit komt doordat Grenouille zich wat met zijn nieuw gemaakte parfum besprenkeld had. Het parfum van Grenouille was namelijk gemaakt van de geur van al de 25 slachtoffers, dit zorgde ervoor dat de mensen plots onbegrijpelijke dingen deden. Ook de vader van Laure blijkt helemaal omgetoverd te zijn door het parfum. Grenouille werd namelijk wakker in het bed van Laure, aangezien Antoine, Laure’s Richi had besloten Grenouille als zoon te aanvaarden.

Maar dan, net zoals aan het begin van zijn tocht besluit Grenouille om verder te reizen. Op 25 juni 1767 betrad hij de stad door Rue Saint-Jaques ’s morgens vroeg om zes uur. Toen Grenouille zich tussen de mensen begaf namen ze hem eerst nog niet waar. Dit doordat niemand zijn geur kon waarnemen. Maar plotseling was hij voor vele mensen aanwezig, dit kwam doordat zijn zelfgemaakte parfum de aandacht van de mensen trok. Ze hadden een kring om hem heen gevormd met twintig, dertig personen, toen plots de grote groep Grenouille als kannibalen aanviel. Binnen de kortste keren was Grenouille in dertig stukken verdeeld, en een half uur later was Jean-Baptiste Grenouille tot op de laatste vezel van de aardbodem verdwenen. . .








Verklaring titel

De titel ‘Het Parfum’ is zeer vanzelfsprekend voor dit boek. Aangezien Grenouille voordurend bezig is het met maken van het beste en ultieme Parfum aller tijde. Daarnaast verwijst ‘Het Parfum’ ook naar de surrogaat dat ervoor zorgt dat Grenouille toch over een lichaamsgeur beschikt. ‘De geschiedenis van een moordenaar’ kan je op 2 manieren interpreteren. Het boek is namelijk daadwerkelijk de geschiedenis van een moordenaar in dit geval van Grenouille. Daarnaast gaat Grenouille ook heel wat moorden plegen om dit ultieme parfum te kunnen maken. Vandaar dus Het parfum- De geschiedenis van een moordenaar.



Motivatie

Ik heb dit boek gekozen omdat vooral de titel mij aansprak. Ik ben zelf zeer gefascineerd door parfums en ik was dan ook zeer benieuwd over de inhoud van dit boek. Ik was echter niet helemaal overtuigd,waardoor ik de flaptekst van het boek ben gaan lezen en dit heeft mij uiteindelijk ertoe aangezet het boek te gaan lezen.



Hoofdthema

Het hoofdthema van het boek is het duidelijk maken dat dingen die in het leven ideaal lijken, echter helemaal niet zo ideaal zijn. Net zoals bij Grenouille. Heel zijn leven is hij opzoek naar de ideale geur, hij doet er dan ook alles aan om deze geur te vinden. Hij ontwikkeld vervolgens de perfecte geur, maar tot zijn grote spijt is hij met dit alles nog steeds niet tevreden ook al heeft hij wel bereikt wat hij wou bereiken.



Hoofdpersonage

Jean-Baptiste Grenouille is het hoofdpersonage van dit verhaal. In het boek wordt hij met zijn voornaam Grenouille aangesproken. Het boek gaat over zijn manier van leven, zijn manier van denken, en over zijn gave waarover niemand anders beschikt, namelijk zijn ruikzin. Zelf heeft hij echter geen lijfgeur waardoor hij dus ook door andere mensen genegeerd wordt. Mensen kijken hem scheef aan en merken hem in sommige gevallen zelfs niet eens op.



Nevenpersonages

Pater Terrier

Hij was degene die Grenouille in huis nam nadat Mevrouw Bessie ervan overtuigd was dat zij hem niet zou opvoeden. Hij voelde zich vader totdat hij erachter kwam dat de kleine Grenouille hem opmerkte via zijn neus. Hij besloot om zo snel mogelijk van hem af te komen, en bracht hem vervolgens naar Madame Gaillard dat zelf geen ruikzin bezat.

Madame Gaillard
Madame Gaillard daarentegen besluit om Grenouille wel op te voeden. Ze is niet in staat om te ruiken, waardoor zij dus geen last heeft van het feit dat Grenouille niet over een lijfgeur beschikt. Doorheen haar geschiedenis heeft zij zoveel meegemaakt, waardoor ze dan ook nooit emoties toont. Doordat Grenouille zeer sterk was, besloot ze hem op 8 jarige leeftijd verder te verkopen aan een leerlooier genaamd Grimal.

Monsieur Grimal

Vanaf het moment dat Grenouille bij Meneer Grimal aankomt moet hij zeer hard werken. Hij is zeer streng, maar Grenouille is in staat het harde werk goed vol te houden.

Giuseppe Baldini

Giuseppe Baldini, een parfumeur dat in zijn jonge jaren veel succes had, woonde op een brug dat over de Seine liep. Net wanneer hij besluit zijn zaak op te doeken, komt plots de jonge Grenouille in zijn leven. Dankzij de vele parfums dat Grenouille voor hem maakte, slaagde Baldini erin terug op te klimmen.

Markies de la Taillade-Espinasse

Hij was degene die de term het Fluidum Letale ontwikkelde. Toen hij hoorde dat Grenouille zeven jaar in de bergen geleefd had, besloot hij om zijn theorie op hem uit te proberen.

Madame Arnulfi

Madam Arnulfi is een weduwe. Ze is ongeveer dertig jaar oud, en ze runt samen met haar eerste gesel het kleine parfumeursatelier. Grenouille wordt daar in dienst genomen in ruil voor onderdak en 2 franc per week.

Laure Richis

Laure Richis is het mooiste meisje dat Grenouille ooit is tegengekomen. Ze is roodharig en heeft een blanke huid vol met zomersproetjes. Maar Grenouille weet dat het niet haar uiterlijk is wat haar zo speciaal maakt, maar haar bijzondere geur. Zij is bovendien het laatste meisje dat Grenouille vermoord om zijn parfum te doen realiseren.


Antoine Richis

Dit is Laure Richis’ vader. Zijn dochter is het meest kostbare wat hij in bezit heeft. Hij doet er dan ook alles voor om haar te beschermen tegen de moordenaar. Maar tot zijn grote spijt slaagt hij hier niet in.



Plaats

Het verhaal speelt zich af in Frankrijk van 1738 tot 1767. Zowel de plaats als de sfeer spelen een zeer belangrijke rol in het verloop. De gebeurtenissen spelen af op verschillende plaatsen. Eerst en vooral in Parijs, vervolgens komt hij terecht in het massief van Auvergne, daarna komt hij aan in Montepellier, en tenslotte in Grasse waar hij zijn laatste moord pleegt.



Vertelstandpunt

Het verhaal is geschreven vanuit een objectief vertelperspectief. De verteller staat dus buiten het verhaal. Soms beschrijft hij echter wel Grenouille’s gedachten.




Tijd


Het verhaal speelt zich af vanaf 1738 tot 1767 (ongeveer 30 jaar). Het hele verhaal verloopt chronologisch zonder flashbacks en sprongen in de tijd.



Beoordeling

Zoals ik al zei was ik niet helemaal overtuigd over het feit of ik het boek wel zou gaan lezen of niet. Het boek heeft mij echter aangenaam verrast. Ik vind het geweldig te zien hoe dat de schrijver Patrick Süskind zo’n verhaal heeft kunnen fantaseren. Het is zeer vlot leesbaar. Niet al te veel moeilijke woorden, en absoluut geen saaie passages in het boek. Ik had echter wel wat anders verwacht van het einde. Ik vond persoonlijk het einde niet zo geslaagd. Er mocht wat meer romantiek aanwezig zijn. Maar al bij al heeft dit boek zeker en vast aan mijn verwachtingen voldaan.



Vergelijking met het boek
Na het lezen van dit boek heb ik besloten ook de film te gaan kijken. Het is mij vervolgens opgevallen dat de verfilming heel wat verschillend is dan het boek. De verhaallijn is hetzelfde maar er zijn heel wat passages van het boek dat je gewoonweg niet terugvindt in de film. Hieronder alvast enkele voorbeelden van de meest opvallende verschillen:

 In het boek wordt Grenouille beschreven als een heel lelijke jongen met ontzettend veel littekens, terwijl in de film de hoofdpersonage Grenouille helemaal niet lelijk is. Hij heeft echter wel één litteken op zijn rechter wenkbrauw.
 In het boek worden bepaalde passages veel gedetailleerder besproken, waaronder bijvoorbeeld het moment dat Grenouille wees wordt.
In het boek komt Grenouille zijn eerste slachtoffer tegen door het geur te volgen, in de film is dit echter niet het geval en ziet hij haar eerst tijdens een groot spektakel.
 In het boek lijkt het alsof Grenouille het meisje met opzet heeft vermoord, terwijl het bij de film duidelijk wordt dat dit niet het geval is.
 Wat betreft de slachtoffers, hier krijg je in de film een beter beeld van. In het boek wordt slechts enkele slachtoffers beschreven, in het film zijn dat er meerdere.
In het boek wordt niets beschreven van de vele keren dat Grenouille slaag krijgt.
In de film wordt duidelijk weergeven hoe dat Grenouille erin slaagt de geuren te bewaren, dit is in het boek niet het geval.
 Men zegt in de film niets over de man dat Grenouille gebruikte als experiment voor zijn theorie ‘Fluidum Letale’

Zo zijn er nog een tal van andere passages dat je niet tegenkomt of in de film, of in het boek.